İki eli cebinde gezen çocuk
Baba anneyle tartışır ağlayan çocuk,
Bir tek bayramlarda sevinen çocuk,
Bununla sakın oynama denilen çocuk.
Yoksulluk işte çocukken işte
işportada inşaatta tekstilde işte,
İlk aşık olduğu kıza verdi kalbi işte,
Kırılmış kalbi sökmüş kalpsiz kalmış işte.
Ne yaptın be ağa papatya almışsın
Her bir yaprağına da adını yazmışsın,
Bir seviyor bir sevmiyor yapıp koparmışsın,
Cano kafan yüksek sen ağlamışssın.
Gel hadi gidelim güneş doğacak
Birazdan burası insan dolacak,
Yalnızlığın zula la yoksa boğulacak,
Kızlara bebek erkeğe silah oyuncak.
Nedensiz yere gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman gül biraz,
Büyüyünce kalacak yük miras,
Yalan da olsa sen gel gül biraz.
Nedensiz yere gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman gül biraz,
Büyüyünce kalacak yük miras,
Yalan da olsa sen gel gül biraz.
Mahalle çocuklarının günü birlik deniz gezisi
Belediyenin havuzuna yasak olsa da girişi,
Buzlanmış kolayı dondurma diye yiyişi,
Hem güvercini hem de kediyi besle yiyişi.
Duvar yazılarını okuyuşu kitap diye şiir diye
Yaş günü de hiç olmamış ki almamış hediye,
Konuşup dururmuş eski bisikletiyle,
Onun da freni kopmuş ayağı sokmuş tekerleğe.
Kaldırımda kalmış simsiyah izi
Onun hayatını anlatmamış ne film ne dizi.
Tv üstü antenden çekiyor dört kanal magazin
Cumartesisi yok sadece pazar günü izin.
Abla abi diyen çocuklarız,
Elektrik direğine takıldı uçurtmamız.
Saçlarımız kısacık veya üç numaralı,
Çocukluklarımız yanık ve ağır yaralı.
Nedensiz yere gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman gül biraz,
Büyüyünce kalacak yük miras,
Yalan da olsa sen gel gül biraz.
Nedensiz yere gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman gül biraz,
Büyüyünce kalacak yük miras,
Yalan da olsa sen gel gül biraz.
Nedensiz yere gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman gül biraz,
Büyüyünce kalacak yük miras,
Yalan da olsa sen gel gül biraz.
Nedensiz yere gül biraz çocuk
Kısa hayat zaman gül biraz,
Büyüyünce kalacak yük miras,
Yalan da olsa sen gel gül biraz.
Yener Çevik ~ Çocuk
Çıkış Tarihi: 2014
Yorum Gönder